Turuan mo akong muling tumingin sa buwan

at lumangoy sa dagsang liwanag ng mga bituin

bago lisanin ang muling pagtatagpo ng mga paningin.

Nagbabakasakali na sa hinagap ng hininga,

sa simula ng katapusan at katapusan ng simula,

mapawi ang pananabik, masambit muli ang pangangamusta.

Muli’t-muli ay paulit-ulit kong hihilingin na makita rin kita.

Sa pagkakataong muling umikot pabalik ang oras.

Hahawakan kita. Raramdamin kita. Hihilahin din kita.

Nang maramdaman mong ‘di ka nag-iisang umiikot

sa sariling araw na ginawa ko

para makita ang liwanag sa dilim.